آشوب سال قبل نه عزم گفت‌وگو داشت نه توان براندازی + فیلم
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۶۰۳۹۷
در دومین قسمت از برنامه شانزده آذر با عنوان «دانشگاه چگونه دانشگاه نماند؟» موضوع تحولات و آشوب‌های پائیز سال ۱۴۰۱ در دانشگاه‌های کشور و نقش تشکل‌های دانشجویی در این حوادث مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، آنچه در پائیز پارسال بر نهاد دانشگاه گذشت باعث شد جنبش دانشجویی بار دیگر نقش خود در تحولات عرصه دانشگاه را مورد توجه قرار دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دومین قسمت از برنامه شانزده آذر با عنوان «دانشگاه چگونه دانشگاه نماند؟» موضوع تحولات و آشوب‌های پائیز سال ۱۴۰۱ در دانشگاه‌های کشور و نقش تشکل‌های دانشجویی در این حوادث مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
علیرضا عسگری، جانشین بسیج دانشجویی دانشگاه شریف و زهرا عظیمی، دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) در این قسمت از برنامه شانزده آذر حاضر بودند.
عظیمی در ابتدای برنامه گفت: تابستان سال گذشته شاهد تحرکات خبری و رسانه‌ای برای بر هم زدن آرامش فضای فکری جامعه بودیم. در نهایت وقتی جرقه اتقاق مهسا امینی خورد، واکنش‌هایی که در پس آن پیش آمد واکنش‌هایی عادی نبود و از پیش تعیین شده بود. پس از آن در دانشگاه شاهد شعارها و برخوردهای رادیکال بودیم.
وی ادامه داد: ریشه اتفاقات این است که با افرادی مواجهه بودیم که مشخص کردند صرفا معترض به حجاب نیستند و جمهوری اسلامی را دشمن خود می‌پنداشتند. حقیقت تلخ دیگر این بود که سطح فرهیختگی یک دانشجو تا چه حدی پایین آمده که تنها راه مبارزه با یک نظام سیاسی را در فحش و کارهای غیراخلاقی نشان میداد.
عظیمی گفت: در مواجهه با وقایع سال قبل ما واکنش‌های مختلفی را نسبت به قشری که خودشان را معترض می‌نامیدند شاهد بودیم. بعضی می‌گفتند سناریوی گل دادن اجرا شود. به این منظور که اگر بگوییم ما شنونده اعتراض شما هستیم این وقایع ختم به خیر می‌شود. یا بعضی فکر می‌کردند که این عدۀ معترض مسلمان بوده اما به حدود قانون حجاب معترض هستند که پس از جلسات هم‌اندیشی می‌توانیم به نتایج مشترک برسیم.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
وی افزود: دلیل این سردرگمی تشکل‌های دانشجویی، این است که در دوره همه‌گیری کرونا، با وجود آموزش مجازی، اما شاهد فقدان آموزش ضمنی و غیررسمی بودیم که در شاکله جمعیت نقش موثری دارد. این نکته از طرف تشکل مغفول واقع شد.
عظیمی در ادامه گفت: وقتی بحث حوزه زنانی شروع شد که ناظر به جامعه بود، افراد مذهبی، مسلمان و انقلابی هم با این مسئله همزادپنداری کردند که شاید از دلسوزی هم بوده باشد. این درک مشترک و ظاهری اتفاق افتاد و ما جریان انقلابی را با جریان معاند که خواهان اسلام نیستند و هدفشان به آشوب کشیدن است، آشنا نکردیم.
وی ادامه داد: در این سال‌ها در فضای مجازی جریان مذهبی صورتی تبلیغ می‌شد به این نوع که ما اسم خودمان را می‌گذاریم روشنفکر و نسبت به سبک زندگی‌های مختلف نظر متقابل نداریم و هرکسی آزاد هرطور بخواهد در جامعه حضور پیدا کند. غفلت جریان انقلابی از آموزش ضمنی و پرورش افکار باعث شد جریان انقلابی سردرگم باشد و نتوانستند واکنش درستی را در وهله اول نشان دهند.
سال گذشته مسئولان نسبت به وقایع یک بی‌تفاوتی نشان می‌دادند و در مقابل جریان به راه افتاده در دانشگاه شاهد وادادگی مسئولان دانشگاهی بودیم.
عسگری گفت: اتفاقی که سال گذشته افتاد علیرغم اینکه یک جبهه‌گیری سیاسی را نشان میداد، ابداً به لوازم یک حرکت سیاسی آینده دار و جهت‌مند پایبند نبود. یعنی نه ایده‌ای برای مشارکت و گفت‌وگوی با قدرت داشت و نه خیلی عزم و توان براندازی را داشت.
وی با توضیح وضعیت و شرایط طرف مقابل در دو لایه گفت: در لایه سیاسی، ایده محوری نداشتند و دقیقا حرف آنها مشخص نبود. در لایه رسانه‌ای نیز اتفاقات کوتاه چند ثانیه‌ای و چند دقیقه‌ای در دانشگاه شریف، بازتاب زیادی پیدا کرده و برای یک هفته واکنش‌های صحنه دانشگاه و کشور را به دنبال داشت اما به پشتوانه‌ای متصل نبود.
حوادث پائیز ۱۴۰۱ برخلاف سال ۱۳۹۸ سرریز ذائقه مرفهان بود
عسگری گفت: مطابق آمار شورای عالی انقلاب فرهنگی، درصد بالایی از دانشجویان داخل دانشگاه شریف از دهک‌های نه و ده هستند. اولین واکنش‌ها از شهرهای تهران و رشت آغاز شد و پس از آن در بین دانشگاه‌ها از شریف شروع شد و طبقه‌ای که رنج و خطر به دست آوردن چیزی را ندیده با فراغ بال به معضلات فرهنگی وارد می‌شود.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
وی ادامه داد: همه اینها برای به نتیجه رسیدن نیازمند استمرار است. در مرحله استمرار مشخص می‌شود طرف طبل توخالی است. سال قبل تشکل‌ها دنبال انجام کارهای همیشگی خودشان بودند و نبود ایده اینکه می‌خواهیم در فضای سیاسی چه کار بکنم، باعث شد در پدیده اعتراضات سال گذشته با یک بهت روبرو شود.
مشاهده فیلم کامل برنامه از اینجا
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: شانزده آذر دانشگاه سال گذشته واکنش ها تشکل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۶۰۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راه‌حل نظریه‌پرداز توسعه دانشگاه جان هاپکینز برای تورم ایران
رضا رمضانی در خبرآنلاین نوشت: از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمی‌تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه‌های خود و مصارف خواسته و نخواسته‌ی پولی کشور دچار مشکل می‌شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.
صورت مسأله- ایران با مشکل عظیم شتاب فزاینده حجم پول روبه رو است. سیستم پولی کنونی کشور در هر ۲۴ ساعت در حدود ۶ همت (هزار میلیارد تومان) بر حجم پول می‌افزاید. برای احساس وضعیت، این افزایش حدوداً معادل میانگین ۳۰۰۰ سال دوران پهلوی (۱۳۵۷-۱۳۰۴) است. یعنی حکومت ایران در شبانروز یک میلیون برابر هر شبانروز پیش از انقلاب به اصطلاح پول چاپ می‌کند. در واقع این مبلغ را نمی‌توان چاپ کرد، بلکه در سیستم الکترونیک پولی بر تعداد صفرهای حجم پول، افزوده می‌شود.
- یکی از عوامل تورم، همین افزایش حجم پول است که موجب کوچکتر شدن قدرت خرید می‌شود؛ افزایش فقر و فساد از پیامد‌های آن است. باز هم برای درک وضعیت، ۱۰۰ هزار تومانی در ۱۳۹۰ معادل ۱۰۰ دلار بود و امروز معادل یک و نیم دلار است.
حل مسألهچند پرسش
- آیا نجات از مصیبت افزایش حجم پول کشور شدنی است؟ مسلماً شدنی است. زیرا بسیاری از کشور‌ها که به این بلاء مبتلاء بودند، آن را چاره کردند، یعنی عملا شدنی است.
- آیا بدون تخصص‌ها و تجربه‌ها می‌توان به رفع مشکل پرداخت؟ قطعاً بدون تخصص‌ها و تجارب، نشدنی است.
- آیا با یک تخصص و راه حل‌های یک متخصص می‌توان مشکل را رفع کرد؟ به این پرسش می‌پردازم.
معمولا تصور می‌شود که چاره‌های مطرح شده توسط یک متخصص ولو مجرب، شدنی است. با موارد عدیده می‌توان نشان داد که چاره‌های پیشنهادی تخصص‌های منفرد، نه فقط شدنی نبوده، بلکه موجب فزونی مشکلات شده است (چرا؟ به این خواهم پرداخت). برای نمونه، چاره‌ی پروفسور استیو هانکه (Steve Hanke) را می‌آورم.
استیو هانکه استاد اقتصاد در دانشگاه جان هاپکینز است. اخیراً درباره‌ی نجات ایران از مصیبت تورم و توسعه کشور، در مصاحبه‌ای گفته است که در چند کشور آزموده است: با ارتباط ریال و طلا در کمتر از ۲۴ ساعت، تورم تمام می‌شود. معلوم است که توجه و تأکید وی بر مهار افزایش حجم پول است. آیا راه حل وی شدنی است؟
بررسی پیشنهاد هانکهفرض کنید که افزایش حجم پول کنونی به طلا مربوط شود. - هر گرم طلای ۲۴ عیار به قیمت روز ۴/۸ میلیون تومان است. در این‌صورت حکومت برای همین مقدار حجم پول، در هر شبانه‌روز باید ۱/۲۵ تن و در سال ۴۵۰ تن طلا عرضه کند. کل ذخیره معدنی طلای کشور ۳۰۰ تن است و سالانه ۱۲ تن طلا تولید می‌شود، بگذریم از این که همین مقدار معادن طلای کشور عمدتا در دست بخش غیردولتی است و بهره مالکانه‌ی آن به حکومت ناچیز است. برای عرضه‌ی مقدار طلای لازم، چاره‌ای جز تأمین طلا از خارج نیست.
یک میلیارد دلار معادل ۱۲/۲ تن طلا است. ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت، معادل ۳۶۶ تن طلا. یعنی اگر همه‌ی پول نفت را به طلا تبدیل کند، فقط ۸۰ درصد حجم پول تولیدی در شبانه‌روز را جبران می‌کند. بخش عمده‌ای از درآمد نفت برای رفع نیاز‌های پایه کشور است و دو سال پیش، فرار سرمایه از کشور به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد درآمد نفت گزارش شده است (گزارش بانک مرکزی). یعنی اژد‌های پرشتاب افزایش حجم پول، با بلعیدن همه‌ی پول نفت، باز هم بیشتر می‌طلبد. با همین بررسی کوتاه می‌توان دریافت که چاره‌ی استیو هانکه برای مهار تورم در کشور «نشدنی» است.
بیشتر می‌توان اظهارات وی را کاوید. به طور ضمنی از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمی‌تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه‌های خود و مصارف خواسته و نخواسته‌ی پولی کشور دچار مشکل می‌شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»